ฉันเป็นได้เพียงตัวละครตัวหนึ่ง ที่ถูกเธอดึงเข้าไปในเกมหัวใจ วันที่เขาทำเธอร้องไห้ วันเธอไม่มีใคร คนปลอบใจคือฉัน พอเขาย้อนมา เธอก็ลืมความเก่า กลับไปหาเขาเหมือนเดิมเริ่มความสัมพันธ์ คนที่ช้ำใช่ใครไหนนั่น แน่นอนต้องคือฉันเป็นผู้เสียน้ำตา * รู้ทั้งรู้ ว่าใจเธออยู่กับเขา กี่ครั้งกี่คราวเขาทำเธอช้ำอุรา ดั่งมวยแพ้ทาง เหมือนลางเนื้อชอบลางยา ฉันคงหมดปัญญา ดึงเธอมาจากเขา ฉันเป็นได้เพียงคนไว้คั่นเวลา หมดวาสนา ไขว่คว้าเธอมาแนบเนา ยอมรับยิ่งรักยิ่งเศร้า เพราะใจเธออยู่กับเขา ส่วนใจฉันอยู่กับเธอ (ซ้ำ*)