จากกันไปซะตั้งนานจากกันไปซะตั้งไกลแต่ทำไมไม่ทักไม่ทายฉันเลยเจอะหน้ากันแล้วทำงงอย่างกับคนไม่คุ้นเคยทำเป็นเมินเป็นเฉยเชื่อเลยคนเราจากกันไปตั้งเป็นปีแต่ความจำฉันยังดีต่อให้อีกร้อยปีก็ลืมไม่ลงแปลกที่เธอไม่ยอมจำกลับมาทำหน้างง
งงคนอะไรช่างหลงลืมกันง่ายดายอย่างนี้ไม่นึกเลย เธอลืมหน้าคนอย่างฉันอะโธ่
คนสำคัญทั้งคนเธอลืมฉัน ลืมฉัน ได้ไงทำไมนะ ทำไมนะทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทักทำไมนะ
ทำไมนะทำเป็นไม่ทักไม่สนใจทำไมนะ ทำไมนะทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทักทำไมนะ
ทำไมนะคนเคยดีต่อกันเจอกันไม่ทักทายจากกันไปตั้งเป็นปีแต่ความจำฉันยังดีต่อให้อีกร้อยปีก็ลืมไม่ลงแปลกที่เธอไม่ยอมจำกลับมาทำหน้างง
งงคนอะไรช่างหลงลืมกันง่ายดายอย่างนี้ไม่นึกเลย เธอลืมหน้าคนอย่างฉันอะโธ่
คนสำคัญทั้งคนเธอลืมฉัน ลืมฉัน ได้ไงทำไมนะ ทำไมนะทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทักทำไมนะ
ทำไมนะทำเป็นไม่ทักไม่สนใจทำไมนะ ทำไมนะทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทักทำไมนะ
ทำไมนะคนเคยดีต่อกันเจอกันไม่ทักทายทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทักทำเป็นไม่ทัก
ทำเป็นไม่ทักทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทักทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก