โอ่นอ โอ้นอ โอ่นอ โอ้นอ นวลเอย เอ๋ยเยอะ เอ่อเองเงย สวัสดี สวัสดี วันนี้โชคดีโชคเหมาะ มาพบแม่สาวรุ่นกระเตาะ มันนึกยังไงก็ไม่รู้ โอ้แม่แพรสีทอง ช่างงามผุดผ่องแพรวพรรณ หน้าเธองามดังดวงจันทร์ มันนึกยังไงก็ไม่รู้ เป็นลูกเต้าเหล่าใด ใครหนอใครช่างปั้น เหมือนนางฟ้านางสวรรค์ มันนึกยังไงก็ไม่รู้ อยากเป็นคู่เดินเคียง เหมือนดังเตียงคู่ฟูก อยากใกล้เหมือนปากกับจมูก เหมือนแม่กับลูกอุ้มอยู่ ใจฉันเต้นเหมือนกลองเพล คงอยากกระเด็นออกมาดู โอ่นอ โอ้นอ โอ่นอ โอ้นอ แม่นางเอย เอ้ยเยอะเอ่อเอิงเงย ยิ่งมองแลยิ่งตะลึง แม่พลับพลึงขบเผาะ มายืนอมยิ้มแกมหัวเราะ มันนึกยังไงก็ไม่รู้ อกอีแป้นจะเตลิด เหมือนระเบิดคาร์บอมบ์ ใจมันบอกว่ายอม ย้อม ยอม มันนึกยังไงก็ไม่รู้ โอ้แม่ปลาน้ำใหม่ ช่างไฉไลเลิศล้น อยากจะบอกรักกับหน้ามน จะพูดยังไงก็ไม่รู้ คืนนี้คงนอนไม่ได้ เพราะว่าใจไม่หลับ ขาดคนกล่อมคนขับ แม่งามทรัพย์ไม่อยู่ ใจจะขาดแล้วเอ๋ย พระเอกก็เลยขาดคนดู โอ่นอน โอ้นอน โอ้นอน โอ้นอน ไม่หลับเลย เอ้ยเยอะเอ่อเอิง