จากกันไปไม่เคยรู้ข่าว บ่าวคนดีไปลี้อยู่ไส มีทางบ่น้อ สิพอนำคืนมาได้ นำรักคืนมาสู่ใจ อย่าให้แต่ฮำฮอนนำ เจ็บเนิ่นนานในวันแสนเศร้า เฝ้ารำพึงอยู่เพียงพึมพำ ทบทวนเรื่องราวหวานรักที่ใจถลำ จนถึงที่ใจต้องช้ำ ยังย้ำอยู่ในวันวาน * เจ็บมาจนหัวใจเข้มแข็ง แกร่งกลางสายน้ำตาทนทาน วันรักสลายที่กลายเป็น ความร้าวราน ก็แค่วันคืนที่ผ่าน วันหวานจงหวนคืนมา หากบังเอิญยังเดินหลงอยู่ โปรดจงรู้มีใจเพรียกหา ยังรักยังรอวอนขอให้เธอกลับมา มาส่องดวงแก้วแววตา รักกันเหมือนวันที่เคย ( ซ้ำ *)