อ่านใจคนมันยากเกิน ทางเดินก็แตกต่างไป ต่างมีจุดหมายในใจของตน
* เวลาไม่เคยหยุดรอ ใครบ้างหนอจะอยู่ยืนยง เกิดแก่เจ็บตายเวียนวน โลกสับสนเพราะคนเราต่างใจ
พ่อเคยพร่ำบอก ทำดีไว้เถิดเกิดเป็นคน แม้ชีพดับชื่อยังคง ชูเชิดพงศ์คู่แผ่นดินตลอดไป
สุดขอบฟ้าทะเลไกล เพียงไหนจงไปให้ถึง ใจดวงนี้ยังคำนึง นึกถึงคำสอนไม่เสื่อมคลาย
เรือน้อยจงล่องไป หาจุดหมายดังใจเจ้าฝัน ให้อดทนเพื่อวัน ความฝันของเจ้าได้เห็นจริง
( ซ้ำ * )