ตะวันส่องแสง แดดฉายลงมาทาบทาทิวทุ่ง แผ่วลมผ่านโรย เหมือนโปรยกลิ่นปรุง ดอกฟางหอมลอย ดอกหญ้าดาว วับวาวทางเกลื่อน เหมือนดังหยาดพลอย แตะนิด ต้องน้อย ราวมณีร่วงพลู พลัดพรายลงดิน .จะอยู่แดนไหน สุดฟ้าแสนไกล คะนึงถึงถิ่น ด้าวแดนแผ่นดิน ที่เราจากมา เนิ่นนานแสนนาน ดอกหญ้างาม งดงามดังก่อน หรือรอนร่วงราน แดดร้อน ดินแล้ง ลมระงมแผ้วพาน บ้านนาป่าเขา (ฮา...ฮา....) (ฮา...ฮา....) .ทุ่มกาย ทุ่มใจ เข้าโหมแรงไฟ หัวใจแรงเร่า ยิ่งซ่าน ยิ่งทำ ระกำหนักเบา ดิ้นรนหนทาง เจ้ามิ่งขวัญ ยิ่งวัน ยิ่งเดือน ยิ่งเลือน ยิ่งราง ทอดทิ้งทุ่งร้าง วันและวันผ่านเยือน เหมือนเดินทางไกล .ตะวันส่องแสง สาดแสงลงมา ทาบทาทางใหม่ ร่วมจิตร่วมใจ ก้าวไป ก้าวไป ฝ่าภัยร้อยพัน มิ่งขวัญเอ๋ย หัวใจเรามั่น เหมือนทานตะวัน เฉิดแสงแรงฝัน ราวระวีตะวัน สีทองส่องใส ตะวันส่องแสง สาดแสงลงมา ทาบทาทางใหม่ ร่วมจิตร่วมใจ ก้าวไป ก้าวไป ฝ่าภัยร้อยพัน มิ่งขวัญเอ๋ย หัวใจเรามั่น เหมือนทานตะวัน เฉิดแสงแรงฝัน ราวระวีตะวัน สีทองส่องใส