(ช) ต้องจากกันไป แล้วใครกันเล่า ที่จะคลอเคล้าเอาใจ เมื่อยามที่เราห่างไกล (ญ) หัวใจคงเหงา แสนเศร้าเพียงใด ต้องห่างเธอไป เหมือนใจหลุดลอย (ช) ก่อนอยู่เคียงกาย แล้วใครกันเล่า ที่เฝ้าพะเน้าพะนอ ต่อกันเมื่อวันผ่านมา (ญ) รักยังฉ่ำหวาน วันนี้ต้องลา (ช) เจ็บจนใจชาเหลือเกิน ** (ญ) ต่อแต่นี้คงไม่มีแม้เงา ทิ้งกองฟางที่เคยหยอกเย้า ใต้เงาจันทร์ที่เคยเคียงคู่ (ช) ทุ่งนาคงเหงา คงปวดคงร้าวน่าดู ที่มันต้องมารับรู้ว่ายอดชู้ จะไป (ช) ก่อนจากกันไป ขอเพียงคำมั่น ว่าจะไม่คิดลืมกัน ยืนยันด้วยคำวาจา (พร้อมกัน) ว่าเราจะรักกัน จะให้สัญญา ว่าจะกลับมาคู่กัน (ซ้ำ **)