แต่เช้าปากซอยที่เดิมตรงนั้น
ทุกวัน
เด็กหญิงน้ำตาลจะมา
รอรถไปโรงเรียน
เช้านี้นั้นเปลี่ยนไป
ดวงตะวันไม่ฉายแสงทอง
มีเพียงถนนเจิ่งนองด้วยน้ำ
จากฝนเมื่อคืน
เสียงผู้คนพบศพหวีดร้อง
วุ่นวาย
เด็กหญิงเคราะห์ร้าย
หนึ่งคน
เธอโดนข่มขืน
คนตามพาแม่มา
กอดร่างคร่ำครวญลูกจ๋า
จงฟื้น...
ใครกันหนอ หัวใจ
ของมันทำด้วยอะไร
ช่างโหดร้ายสมควรตาย
ด้วยปืน
แม่ต้องเสียลูกไป
ไม่มีทางได้คืน
เกลียดมัน... คนที่ทำ...
สัตว์ร้าย...
พรากเธอจากไป
สัตว์ร้าย...
ไม่ให้อภัย
แล้วเรื่องราวก็คงจะหาย
เงียบไป
เด็กหญิงเคราะห์ร้าย
อีกกี่ราย
ต้องโดนข่มขืน
รวมมือกันหยุดมัน
อย่าให้กลายเป็นแฟชั่น
ที่ขมขื่น...
ใครกันหนอ หัวใจ
ของมันทำด้วยอะไร
ช่างโหดร้ายสมควรตาย
ด้วยปืน
แม่ต้องเสียลูกไป
ไม่มีทางได้คืน
เกลียดมัน... คนที่ทำ...
สัตว์ร้าย...
พรากเธอจากไป
สัตว์ร้าย...
ไม่ให้อภัย