..ช.งาม แสนงามอย่างหยดย้อย
งาม สาวชาว ไร่ อ้อย
อ้อยเอย พี่ คอย
หวัง เธอ ให้ ทาน
ญ.อ้อยในดินแดนดง
นี้ คง ไม่ หวาน
ช.หวานเจ้าของเป็นพยาน
อันอ้อยเธอหวานคงเกินตาล
ใครได้ทานมิเบื่อ หน่าย
ญ.หากพี่ได้ชิมแล้วคง คาย
ลิ้มเพียง โคนโยนปลาย
จนอ้อยอาย ตรอม ตรม
ช.ชิมจนปลาย
ยังไม่วายหวานในอารมณ์
ญ.หวาน เพียง เชิงคำคม
พอชื่นชมแล้วคงคายชาน
ช.ชานยังยวน
ชวนให้กลืนไว้ในดวงมาลย์
ญ.ฝืน จน ใจรำคาญ
คงต้องการทิ้งชานไปพลัน
ช.ขอชิมอ้อยใจ
ญ.อุ้ยใครให้กัน
ช.โถ เพียงเปลือกมัน
ญ.รสคงไม่ทันเทียมเนื้อ
ช.หวังว่าน้องคง จุน เจือ
ญ.ในหทัยน้องยังคลุมเครือ
ช.จงเชื่อใจมิปอก ก่อน
ญ.แต่พี่ชื่นใจแล้ว คง จร
ช.พื้น ดิน ใจอาวรณ์
ชิมอ้อยดอน จน ตาย
ช.ขอชิมอ้อยใจ
ญ.อุ้ยใครให้กัน
ช.โถ เพียงเปลือกมัน
ญ.รสคงไม่ทันเทียมเนื้อ
ช.หวังว่าน้องคง จุน เจือ
ญ.ในหทัยน้องยังคลุมเครือ
ช.จงเชื่อใจมิปอก ก่อน
ญ.แต่พี่ชื่นใจแล้ว คง จร
ช.พื้น ดิน ใจอาวรณ์
ชิมอ้อยดอน จน ตาย...