ฉันลืมตา ตื่นขึ้นมาก็ไม่คุ้นมัน
ไม่มีเสียงใด ช่างเงียบงัน
เหมือนโลกนี้ ไม่มีใครเลย...
ฉันเดินไป อย่างลำพังเดียวดายใจเอย
ก็ไม่เห็นใคร ไม่คุ้นเคย
เมืองนี้ไม่มีผู้คน...
ที่เดิมๆ ที่เราเคยเดินคุยด้วยกัน
มันก็ไม่เป็น อย่างทุกวัน
มันมืดมน เมื่อไม่มีเธอ...
ฉันเข้าใจ กับเหตุการณ์ใดๆเสมอ
แต่เมื่อถึงวัน ที่เสียเธอ
หยดน้ำในตาก็ไหล หยุดไม่ไหว...
** ตรงที่ฉันยืนอยู่นี้ มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
มองด้วยตาเปล่า ตรงนี้ที่เก่า
มันอ้างว้าง มันกลาย เป็นเมืองร้าง...
ยิ่งคิดถึงเธอแค่ไหน ยิ่งเลือนหายไปทุกอย่าง
ใจที่มันสั่น มันก็ไม่ต่าง
กับซากเศษความรัก เศษความหลัง
ชีวิตมันว่างเปล่า...(เมืองร้างมันว่างเปล่า)...
พูดอะไร ให้ตะโกนยังไงก็ตาม
ก็สะท้อนคืน หมดทุกคำ
ฉันไม่รู้ ต้องทำยังไง...
แล้วต้องทน ทรมานไปนานแค่ไหน
เมื่อยังรักคน ที่แสนไกล
เธอเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่ที่รู้...
คำร้อง/ทำนอง ชวัลวิทย์ ยิ่งยศเสนี
เรียบเรียง สิทธิพร สิงห์ไทยสงค์
Executive producer : สนอง โสตถิลักษณ์
Producer : สนอง โสตถิลักษณ์
Mixdown & Mastering : สนองโสตถิลักษณ์