เนื้อเพลง พรหมลิขิต - แนน วาทิยา
แนน วาทิยา รวยนิรัตน์ - พรหมลิขิต
คำร้อง ขจรเดช พรมรักษา
ทำนอง พูนศักดิ์ จตุระบุล, อภิชาติ พรมรักษา
เรียบเรียง Big Ass
เหม่อมองบนฟ้า... ไกลจ้องมองด้วยความสงสัย
ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุผลจริงๆ ที่เราเจอกัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้ แต่ถามตัวเองซ้ำๆ
ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น...
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม... อย่างนั้นขอได้หรือไม่
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย...
โอ้ว.. โอว... ฉันขอได้ไหม...
เมื่อก่อนลมหาย.. ใจ คิดว่าเป็นของฉัน
แต่พอได้พบ.. เธอเพิ่งรู้จริงๆ ลมหายใจคือเธอเท่านั้น
มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุผลจริงๆ ที่เราเจอกัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ
ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น...
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม... อย่างนั้นขอได้หรือไม่
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย...
โอ้ว.. โอว... ฉันขอได้ไหม...
ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น...
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม... อย่างนั้นขอได้หรือไม่
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย...
โอ้ว.. โอว... ฉันขอได้ไหม...
คำร้อง ขจรเดช พรมรักษา
ทำนอง พูนศักดิ์ จตุระบุล, อภิชาติ พรมรักษา
เรียบเรียง Big Ass
เหม่อมองบนฟ้า... ไกลจ้องมองด้วยความสงสัย
ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน
มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุผลจริงๆ ที่เราเจอกัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้ แต่ถามตัวเองซ้ำๆ
ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น...
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม... อย่างนั้นขอได้หรือไม่
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย...
โอ้ว.. โอว... ฉันขอได้ไหม...
เมื่อก่อนลมหาย.. ใจ คิดว่าเป็นของฉัน
แต่พอได้พบ.. เธอเพิ่งรู้จริงๆ ลมหายใจคือเธอเท่านั้น
มีคนเป็นล้านคน ช่างไร้เหตุผลจริงๆ ที่เราเจอกัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ
ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น...
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม... อย่างนั้นขอได้หรือไม่
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย...
โอ้ว.. โอว... ฉันขอได้ไหม...
ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น...
ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม... อย่างนั้นขอได้หรือไม่
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย...
โอ้ว.. โอว... ฉันขอได้ไหม...