เบิกเบิ่งฟ้า คืนนี้ดาวบ่ทอแสง มีเพียงหมอกพรมลมแรง พัดพาความหนาวมาให้
เอนพิงกองฟาง คึดฮอดความหลังแท้หนอใจ ก่อนมีน้องเคียงข้างกายซบอุ่นไอใต้เงาจันทรา
ฟ้าบ่มีดาวมีแต่เพียงเหงานั่งเป็นเพื่อน คืนนี้ดาวไม่มาเยือน ใจอ้ายสะเทือนเหมือนเดือนห่างฟ้า
เจ้าอยู่แห่งไหน มีใหม่แล้วบ่จึงบ่กลับมา คึดฮอดเจ้าแฮงเด้หล่า ลมหนาวพัดมาสะท้านหัวใจ
* เป็นจั่งใด๋คือหายมิดจ้อยแท้หล่า ลืมคำสัญญาสองเฮาเคยเว้ากันไว้ เหงาใจคืนนี้อ้ายบ่มีน้องมานั่งปลอบใจ หนาวลมห่มฟางไม่หาย บ่ซำได้กอดเจ้าเลยเอวบาง
อ้ายบ่มีน้องสุดจะหมองแท้หนอใจ ยามเบิดเบิ่งฟ้าคราใด อุ๊กอั่งใจแต่ในความหลัง มีเงาเป็นเพื่อน
มีดาวและเดือนเตือนความผิดหวัง ทิ้งคนใจเหงา นั่งเฝ้าแนมทางแสงดาวเริ่มจางเหมือนนางห่างใจ
(ซ้ำ*)