คำร้อง / ทำนอง : พจน์ สุวรรณพันธ์ เรียบเรียง : ภคพล กรกระหนก
สิ้นเสียงระเบิดควันปืน เลือดนองพื้นแผ่นดินด้ามขวาน ผู้คนล้มตายทุกวัน จากเหตุการณ์ไฟใต้ลุกลาม
เลือดและน้ำตารินไหล ท่วมหัวใจไหลลงแม่น้ำ โอ้บางนราต้องบอบช้ำ จนเน่าเหม็นดำเพราะน้ำมือใคร
ชายชาติทหารพลัดถิ่น จากแดนดินถิ่นไกลใบขวาน ต้องห่างตักแม่มานาน ประจำการอยู่ไกลแสนไกล
ค่ำคืนที่แสนเหน็บหนาว ผิงแสงดาวกอดปืนแนบกาย ทุกตารางบนผืนดินไทย จะโอบกอดไว้ด้วยชีวิตลูก
*นี่คือภาระที่ยิ่งใหญ่ของลูกชายแม่ จะคอยปกป้องดูแล ชายแดนปักษ์ใต้ให้สันติสุข เพราะอยากให้แม่ภูมิใจ
กับการได้ทำหน้าที่ของลูก ฝ้ายขาวเส้นนี้ที่แม่ผูก อุ่นหัวใจลูกเหมือนแม่อยู่ใกล้
สิ้นเสียงระเบิดควันปืน เลือดนองพื้นแผ่นดินด้ามขวาน บินหลายังร้องกังวาน เพลงพื้นบ้านแว่วมาแต่ไกล
เสียงสวดงานศพลอยมา หนาวน้ำตาหนาวเหน็บหัวใจ เหมือนชีวิตแขวนบนเส้นด้าย จะอยู่หรือตายแล้วแต่โชคชะตา
(ซ้ำ *)
ชีวิตแขวนบนเส้นด้าย แต่ฝากหัวใจไว้บนตักแม่