One time i?m train spit rhyme
เขียน แร๊พ เป็นกาพย์เป็นกลอน เหมือน บอก เรื่อง ราว จากความกดดันที่มากมาย
ภายในใจยังคงเก็บงำความรู้สึกว่าสักวันถ้าไม่พูดมัน ก็คงระเบิดต้องตะเหลิด
สิ่งไหนดีหรือไม่ดี พวกผมรู้ด้วยจิตใต้สำนึก ผ่านความนึกคิดกับสิ่งที่เห็น
จดจำเรื่องราว ที่มันทุกข์ทน และความกดดัน
ในทุกๆวัน เรียบเรียงและระบาย ออกเป็นบทเพลง
** หลายคน บ่นต่อว่า ไม่มีค่า ได้แต่ด่า อย่างกับหมา แหกปาก ไปทำไม
ไร้คน ที่เข้าใจ ไม่มีใคร ไม่เป็นไร ก็ยังทำต่อไปด้วยตัวเอง
* ทนต่อไปถ้าจะไปตรงนั้น ตามความฝันที่ใจใฝ่หา
ทำต่อไปอีกไม่ไกลหรอกหนา ที่จะพบ ตัวตนของตัวเอง
หยุดที การกระทำที่ระยำ กับน้ำคำ ที่ถุยลง บนผลงาน ที่พวกผมทำ
ก็อย่าเหยียบย่ำถ้าไม่ยกย่องก็คงไม่ผิดอะไรกับพวกวิพากษ์วิจารณ์แค่เล่านิทานมีแต่เวตาล
ผลงานจะเป็นตัวบอกว่าใครที่ทำไม่ทำ พวกปากไม่สร้างไม่สรรค์ก็มีแต่ด่าลับหลัง โว้ย
ขอเตือนว่าจงระวัง สุดท้ายใครไม่หยุด ก็จำเป็นคงต้องพัง
ซ้ำ **, *
ทนไปต่อ ซักวันจะเป็นจริง
¬ซ้ำ * , *
ทนไปต่อ ซักวันจะเป็นจริง