ฉันเสียเวลาว่างเปล่ากับใจคนเรา
ที่มันว่างเปล่าตรงนั้น
ทุกวินาทีสูญเปล่า
กับวันยืดยาว และใจที่สูงเกิน
ฉันเสียดายความรู้สึก
กับความรู้สึก ที่รอเธออยู่เท่านั้น
ที่แม้จะทำเท่าไร
ไม่มีค่าใด ไม่มีความสำคัญ
สิ่งที่ยังค้นหากันอยู่
ยังรักเธอไม่รู้ต้องนานเท่าไร
เกลียดตัวเอง ที่ยังอยู่
ในความทรงจำที่ซ้ำเติมจุดเดิม
สิ่งที่ทำไม่เคยจะหยุด
ยังคิดยังจะฝันถึงเธอทุกอย่าง
แต่สุดท้ายที่ฉันมี
โลกที่หายไป สายไป...
ฉันเสียทุกอย่าง ทุกๆ อย่าง
แม้ว่ามันจะจางหายไป
ฉันจะทำ ทุกๆ อย่าง
แม้ว่าเธอไม่เคยสนใจ
ทุกๆ อย่าง แม้จะเหนื่อย
แม้ว่ามันจะพังทลาย
ฉันจะอยู่ แม้จะห่าง
แม้ว่ามันจะทรมาน
ฉันเสียเวลาว่างเปล่า
กับความว่างเปล่า
ที่ทำทุกอย่างที่ฝัน
ไม่รู้จะนานเท่าไร
จะบังคับใจ ไม่ยอมไม่หามัน
ก็เพราะเธอคือทุกสิ่งเธอคือทุกอย่าง
ที่ยังคงอยู่อย่างนั้น
ก็เสียมันแพ้มานาน
ก็แพ้มันทรมาน
ทั้งที่เธอไม่เคยได้ทำอะไร
ให้ฉันเลยอยู่ดี
จะเพ้อละเมอถึงเธอทุกคืนโว้...โว..
จะท้อก็ยังจะทำ
จะทุ่มลงไปหมดทั้งใจที่มี
เธอไม่คืนกลับมา
ฉันไม่ยอมแพ้...ฉันไม่อยากลืม...
ฉันเสียทุกอย่าง ทุกๆ อย่าง
แม้ว่ามันจะจางหายไป
ฉันจะทำทุกๆ อย่าง
แม้ว่าเธอไม่เคยสนใจ
ทุกๆ อย่าง แม้จะเหนื่อย
แม้ว่ามันจะพังทลาย
ฉันจะอยู่ แม้จะห่าง
แม้ว่ามันจะทรมาน
สิ่งที่ยังค้นหากันอยู่
ยังรักเธอไม่รู้ต้องนานเท่าไร
เกลียดตัวเอง
ที่ยังอยู่ในความทรงจำ
ที่ซ้ำเติมจุดเดิม
ก็ทนก็ทำอยู่นาน
สุดท้ายคือเธอก็หายไปจากไป
และสิ่งที่ทำทั้งหัวใจ
โลกที่ฉันรอ หายไป
ฉันเสียทุกอย่าง ทุกๆ อย่าง
แม้ว่ามันจะจางหายไป
ฉันจะทำ ทุกๆ อย่าง
แม้ว่าเธอไม่เคยสนใจ
ทุกๆ อย่าง แม้จะเหนื่อย
แม้ว่ามันจะพังทลาย
ฉันจะอยู่ แม้จะห่าง
แม้ว่ามันจะจางหายไป
ก็สิ่งที่มีนั่นคือหัวใจ
ที่ทำ ทุกๆ อย่าง
ที่ยอม เสียทุกอย่าง....ฮู้ว...ฮู...