เธออยู่ลึกเกินจะเปรียบ เกินจะพรรณณา และพาฉันล่องลอยไป

แว่วยินเสียง เรียกกระซิบและกลิ่นเส้นผม ลอยปลิวมากับลม

*ช่วยตอบฉัน โปรดอย่าเฉยเย็นชา ยังสบายดีใช่ไหม เธอผู้เป็นนิรันด์

โปรดเถอะขอให้เธอมองตา ยิ้มบางบาสักครั้ง มีเพียงความรักที่เธอจองจำ จวบจนฉันตาย

เธออยู่ลึกเกินจะเปรียบ เกินจะพรรณณา และบอกฉันในบางสิ่ง

อยู่ตรงนี้ อยู่กับฉัน ปลอบโยนฉัน แม้ว่าฝันสลาย

*ช่วยตอบฉัน โปรดอย่าเฉยเย็นชา ยังสบายดีใช่ไหม เธอผู้เป็นนิรันดร์ โปรดเถอะขอฉันภาวนา ช่วยพาฉันไปจากนี้

เวลาสุดท้ายแม้วินาที คงเหลือเพียงร่างกาย ชั่วนิจนิรันดร์

**ฉันจะอยู่ตรงนี้ ฉันจะอยู่ตรงนี้