คำร้อง สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา
ทำนอง วุฒิชัย สมบัติจินดา
เรียบเรียง คีรินทร์ คุ้มรักษ์
สงสารใจตัวเองหรือเปล่า หัวใจที่จมทะเลเศร้า เพียงแค่โดนเขาทิ้งกันไป
ทุกทุกทีที่มีน้ำตา ให้คำตอบใจได้ไหมว่า ร้องแล้วได้เขาคืนมาหรือไร
* ก็แค่ความรักร้ายร้ายหนึ่งหน ชีวิตคนยังมีอีกร้อยพัน
เรียนรู้และอยู่กับมันให้ได้
** อย่าทำน้ำตา...ให้เป็นมหาสมุทร แม้ความรักถึงวันสิ้นสุด
แต่ชีวิตต้องเดินต่อไป
โลกคงไม่เหลือแค่สีดำ ถ้าไม่ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่
พรุ่งนี้เธอยังต้องหายใจ
ฉันรู้ว่าเธอต้องอยู่ไหว ไม่ว่ามีคนนั้นหรือไม่ (ก็ตาม)
ฟ้าของเธอยังงามเหมือนเก่า ถ้าเธอจะมองด้วยตาเปล่า
โดยไม่ผ่านม่านของน้ำตา
ทุกทุกคนก็มีแผลเก่า ร่องรอยที่เตือนและสอนเรา ยืนยันว่าเราเติบโตขึ้นมา
(ซ้ำ *, **)
(แต่) ดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศเดิม นกยังบินลมโชยเบาเบา
เธอจะยิ้มให้มันหรือเปล่า มันก็อยู่ที่ใจของเธอ...ไม่ใช่ใคร
(ซ้ำ **)