ใครที่คอยป้อนยา
เวลาที่เธอไม่สบาย
ใครที่คอยปลอบใจเสมอ
เมื่อเธอผิดหวัง
วันที่มันมืดมน
และคืนที่มีแต่ฝนหลั่ง
ใครที่ยืนเคียงข้างกับเธอ
แล้ว... ยามเมื่อฝนซา
เธอหายหน้าหายตา
ไม่มาเจอ
ทิ้งให้ฉันคนที่รักเธอ
นอนละเมอถึงเธออย่างนี้
บอกกันมาสักคำ
ว่าทำไมถึงทำกับฉันได้
ฉันทำผิดตรงไหน
บอกฉันที
บอกกันมาสักคำ
คนที่ยอมให้เธออย่างนี้
แม้ชีวิตที่มี
ก็พร้อมจะยอมจะพลี
แต่ฉันยังดีไม่พอใช่ไหม
ใครที่เดินสิ้นแรง
เข้ามาให้ฉันซับน้ำตา
ขอให้ฉันสัญญา
บอกว่าอย่าทิ้งกันไปไหน
จำยังจำเสมอ
เธอบอกว่าเธอไม่มีใคร
ฉันก็ยังร้องไห้กับเธอ
แล้ว... ยามเมื่อฝนซา
เธอหายหน้าหายตา
ไม่มาเจอ
ทิ้งให้ฉันคนที่รักเธอ
นอนละเมอถึงเธออย่างนี้
บอกกันมาสักคำ
ว่าทำไมถึงทำกับฉันได้
ฉันทำผิดตรงไหน
บอกฉันที
บอกกันมาสักคำ
คนที่รักเธอมากอย่างนี้
แม้ชีวิตที่มี
ก็พร้อมจะยอมจะพลี
แต่ฉันยังดีไม่พอใช่ไหม
บอกกันมาสักคำ
บอกกันมาสักคำ
ว่าทำไมถึงทำกับฉันได้
ฉันทำผิดตรงไหน
บอกฉันที
บอกกันมาสักคำ
คนที่รักเธอมากอย่างนี้
แม้ชีวิตที่มี
ก็พร้อมจะยอมจะพลี
แต่ฉันยังดีไม่พอใช่ไหม
บอกกันมาสักคำ