ไม่อยากจะเชื่อใครอีกเลย กี่คนกี่ครั้งเหมือนเคยทุกที ที่บอกว่าฉันจะต้องหายดี ไม่นานจากนี้ ไม่นานเท่าไร * เขาพูดว่าฟ้าก็ยังหมุนเวียนเปลี่ยน หนังสือก็เขียนฝนยิ่งตกเท่าไร ไม่นานต้องสร่างซา ** ฟ้าหลังฝนทุกครั้งทุกหนที่คนอดทนเฝ้ารอ เห็นมีผู้คนทดท้อ ต่างก็ได้พบฟ้าที่สดใส แต่ฟ้าหลังฝนของฉันต้องทุกข์ต้องทนอย่างนี้ทุกคราว ไม่รู้มันไม่เข้าใจ ว่าทำไมมันถึงยังมืดมน...อยู่เลย Aเมื่อคนที่ฉันรักเท่าฟ้า อยู่ ๆ ก็หนีหน้าไปจากกัน มันมีหยาดฝนหล่นจากตาทุกวัน ความเจ็บของฉันไม่เคยผ่านไป (* , **, (**) )