เข้าใจ ง่ายอยู่ เมื่อรู้ว่าเธอต้องไป แต่ทำใจ ยากอยู่ มันถูกทิ้งเร็วไป หัวใจรับไม่ทัน ฉันยัง มืดมน จับต้นชนปลายไม่ถูก แล้ววันที่เหลืออยู่ ต่อจากนี้ทำไง หัวใจรับไม่ทัน ความเคยชินที่มีหายไป ที่เคยมีเธอทุกวัน กลับพลันว่างเปล่า ฉันไม่เหลือใคร ไม่มีเธอ มันเหงา มันเหงา มันเหงา มันเหงา มันเหงา ฉันเหงา รู้บางไหมเธอ ว่าเหงา มันเหงา มันเหงา ฉันเหงา...ตั้งแต่วันที่เธอไป (ตั้งแต่วันที่เธอจากไป ) ไม่ลืมซักที ความเหงามันมีทุกวัน ฉันทำทุกอย่าง ให้ความเหงามันจาง แต่ยิ่งลืมก็ยิ่งจำ