แค่เธอบอกลาฉันไป ไม่รู้ทำไมหัวใจต้องมืดมน แค่ไม่มีเธอซักคน ไม่รู้ทำไมเหมือนคนสิ้นหนทาง หมดเรี่ยวแรงจะไปไหน ไม่คิดไม่ทำอะไรซักอย่าง ใจที่เคยผิดหวัง กำลังจะดี กลับพังทลาย ถอยหลังลงคลอง น้ำตา อ่อนล้าอีกแล้วหัวใจ สุดท้ายต้องกลับมาอยู่ที่เดิม ไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ น้ำตากับความช้ำ เหมือนฟ้าจะทำไว้คู่ใจ ไม่รู้ทำไมรักใคร ก็ต้องผิดหวัง (ต่อไปนี้ จะไม่รักใคร อีกเลย) เหมือนคนที่เดินหลงทาง ได้เจอเส้นทางซักทางก็ก้าวไป แล้วพอไม่นานเท่าไร ได้พบว่าทางนั้นพามาที่เก่า