แป่นแว่น แฟนเพิ่น
ให้เวิ่นไปสา
คั่นบ่แม่นแฟนไผ
ขอให้อ้ายเวิ่น
มาทางพี่
น้องนี้หนา ตาดำดำ
เป็นคนขี้หล่าย
คนขี้หลาย บ่สมอ้าย
เพิ่นบ่สน
อุกเด โอ้อุกใจเด่
แต่น้องมันจน
โอ้หนออุกเด โอ้อุกใจเด่
แต่น้องมันจน
โอ้มาเหลือใจเด
น้องบ่ได้อ้าย
มานอนซ้อน
เจ้าดอกเอย
เจ้าดอกซ้อนเอย
เอ่ย เอ่ย เอย เอ่ย เอ๊ย
เจ้าดอก มะนิลา
สาวหมอลำ นั้นกินน้ำตา
น้อยวาสนา
เพราะบ่าวคนโก้
เอ่อเฮ่อเอย เอ่อเฮ่อเอย
เจ้าแจ่ม เจ้าแจ่ม มณีอ่ำทำ
น้องเป็นสาวหมอลำ
โอ้พ่องามขำ บ่สนใจ
เปิ่นเวิ่น ฮักเพิ่น
น้องบุญ บ่สม
บุญน้องบ่สม พี่ชายบ่ก้ม
เข้ามาใกล้
อ้ายเป็นหงส์
ลงมาผ่ายบินไปเวิ่นเวิ่น
ฮ้องเรียกเอิ้น ตัวอ้ายเพิ่น
บ่เหลียว
ออนซอน น้องฮ่วมหมอน
เพิ่นได้ บ่เด
ออนซอน น้องขอฮ่วมหมอน
เพิ่นได้ บ่เด
เจ้าผู้เขียวใบมอญ
ก้อนคำของน้อง
คนงามเอ้ย
เจ้าดอกเอย
เจ้าดอกฮักเอย
เอ่ย เอ่ย เอย เอ่ย เอ๊ย
เจ้าดอก กำจาย
ชาตินี้ บ่ได้พี่ชาย
ไปโตนน้ำตาย
หาดทรายตื้นตื้น
เอ่อเฮ่อเอย เอ่อเฮอเอย
เจ้าแจ่ม เจ้าแจ่ม มโนใน
น้องฮักอ้ายปานใด
ก็เสียพระทัยหนอกินน้ำตา