ไมค์ ภิรมย์พร - สมควร
คำร้อง/ทำนอง ชนะ เสวิกุล
เรียบเรียง ธนกร เลิศวาทิน
มรสุมเศรษฐกิจมืดมิดกระหน่ำ
ร้อยพันปัญหาซ้อนซ้ำทำสิ้นหวัง
ข้าวยากหมากแพงคนขายแรงถูกเลิกจ้าง
ชีวิตอับจนสับสนเคว้งคว้าง
ทุกเส้นทางเหมือนจะตีบตัน นั่นแล
สมควรบอบช้ำทิ้งคำว่าสู้ ไว้หน้าประตูทางออกโรงงาน
ลมแห่งโชคร้ายเยี่ยมกรายพัดผ่าน กระชากเอางานออกไปจากสองมือ
ทางที่ต้องเดินมืดเกินแปดด้าน เหมือนฟ้าลงทัณฑ์แกล้งกันดื้อๆ
รถมอเตอร์ไซค์ที่เขาเช่าซื้อ ยังต้องหลุดมือจากไปกับไฟแนนซ์
สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย..
ห้องเดิมที่เขาเคยเช่าอยู่มา เจ้าของสั่งว่าให้รีบโยกย้าย
นับวันเพิ่มหนี้ไม่มีใช้จ่าย แฟนก็เปลี่ยนใจไม่อยากเดินควงแขน
สมควรสิ้นทางอ้างว้างสับสน ความคิดมืดมนขาดเหตุผลชั่วแล่น
จึงตัดสินใจไปสะพานแขวน แลกชีวิตแทนจบความทุกข์กันไป
สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย..
เจ้าหมาพิการผ่านมา มองหน้าแล้วกระดิกหาง
แววตามันเปี่ยมความหวัง ทำให้เขาถอยหลังมาชั่งใจ
ขนาดหมาพิการ มันก็ยังหากินดิ้นไป
คนแท้ๆ แต่มาถอดใจ ตายไปก็อายหมาน่าดู
วูบนั้นสมควรก็หวนคิดได้ รีบสูดลมไว้ให้ใจเข้มแข็ง
อย่างน้อยกายนี้ยังมีเรี่ยวแรง สมองยังแกร่งก็ต้องลองลุยดู
หมื่นพันปัญหาหนักหนาแค่ไหน ขอเพียงแค่ใจยังเหลือคำว่าสู้
เจ้าหมาตัวนั้นมันคงไม่รู้ มันคาบคำว่าสู้กลับมาคืนสมควร
สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย..
เจ้าหมาพิการจากไป สมควรตั้งใจอีกครั้ง
แววตาเขาเกิดความหวัง ยังพอมีหนทางจะก้าวไป
ยังมีมือมีเท้า พรุ่งนี้เช้าฟ้าคงสดใส
ใจแท้ๆ ยังเต้นข้างใน สมควรจะสู้ตายอีกที
สมควรจะสู้ตายอีกที สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย.. สมควรเอ๊ย..