สิโดนป่านใด๋ อีกไกลบ่สิเถิงฝั่ง คึดยากในใจหวั่ง หวั่ง ย่านเบิดพลังเบิดแฮงสู้ต่อ
ภาระหลายอย่าง ประเดประดังโถมใจให้ท้อ เมื่อยหลายนั่งไห้กอจอ อีแม่อีพ่อมาซอยข้อยแน
ย้อนมีสิทธิ์ท้อ การรอแสนทรมาน ฝ่าคลื่นคืนวันผันผ่าน ช่างแสนยาวนานร้าวรานดวงแด
อดทนไว้ก่อน คึดฮอดคำสอนอีพ่ออีแม่ อดเปรี้ยวได้กินหนาวแท้ เพียงแต่ลูกแม่อดทน
* มื้อนี่ลูกแม่มาเมื่อยมาฮ้อน เอนกายหายใจอ่อน อ่อน คิดถึงแม่ตอนเป็นฟ้าเป็นฝน
น้ำรินชายคา เหมือนเตือนว่าลูกจากมาโดน ยืนหยัดกัดฟันสู้ทน อยากหม่นหนีความจนไกล
สิโดนป่านใด๋ ในใจบ่ได้หวาดหวั่น สู้งานเป็นไงเป็นกัน สร้างเสริมเติมฝันบ่ได้หวั่นไหว
ความจนนั้นหนอ ขอชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย สู้ต่อรอวันฟ้าใส สร้างกำลังใจให้ตัวเราเอง
(ซ้ำ *)