ภาพครั้งที่เราได้พบกันยังติด ตรึงหัวใจ ฉันนั้นกระวนกระวายจิตใจก็สั่น แม้ผ่านไปแล้ว แต่ราวกับเหมือนเรื่องเธอและฉัน เพิ่งเกิดเมื่อวาน ยังคิดถึงเธอใจฉันยังมีแต่เธอผู้เดียว และฉันต้องทนกับใจที่ไม่รับฟัง ต้องหยุดใจไว้ ได้โปรดอย่าเผลอพูดไปให้เธอ ต้องลำบากใจ *เหม่อมองดูวันฝนพรำ ที่เทลงมาจากฟ้า ดั่งเป็นกำแพงที่เตือนว่าเราต่างกัน รู้ดีว่าคงหมดหวังที่ทำให้เธอได้มองเห็นมัน ข้างในจิตใจ จะเก็บเอาไว้ รอให้เธอมาพบ ** แต่จะมีบ้างไหม แค่เพียงสักครั้ง ที่เธอเองจะเห็นและยอม เปิดใจให้ฉัน แค่เพียงสักครั้ง ให้ฉันได้รักเธอ จะมีบ้างไหม ที่จะเห็นใจ ให้โอกาสคนนี้ที่มีแต่รัก..รักในเธอ..รักเธอ แม้มันเป็นได้แค่ฝัน ความหวังฉันคงจะเป็นแค่คำปลอบโยนหัวใจ เพราะรู้ว่าความจริงมันเป็นไปไม่ได้ เมื่อเธออยู่สูง สูงเกินกว่าฉันจะเอื้อมลงมา เกินจะไขว่คว้า เธอเหมือนดาราที่งามและอยู่แสนไกล ( * , ** )