เจอหน้ากันเมื่อไรก็ไม่ค่อยคุยกัน ขอให้ไปด้วยกันก็เหมือนเธอรำคาญ
โทรศัพท์ไปก็คุยนิดเดียวเธอก็วาง ไม่เคยใส่ใจฉันไม่ห่วงเหมือนเคย
ถามนิดเดียวก็บ่นทำไมจะต้องถาม ขอนิดเดียวก็ว่าอย่างนี้มันมากไป
เธออยากมีเวลาของเธอให้เข้าใจ เพิ่งรู้ที่ทำไปมันมากเกิน
ทำอะไรไม่เคยพอใจ เป็นห่วงเธอแทบตายหาว่าวุ่นไป
ถ้าฉันไม่ได้รักก็คงไม่มาสนใจ เบียดเบียนมากใช่ไหมเวลาของเธอ
ฉันต้องทำยังไงอะไรที่ต้องการ คนรักกันต้องห่างแค่ไหนจึงจะพอ
หรือสิ่งที่ฉันควรต้องทำคือนั่งรอ อย่างไหนถึงจะพอที่ต้องการ