เช็คเมสเสจก่อนนอนทุกคืนเลย ก็ไม่เจอะไม่เคยสักข้อความ ที่เขาคนนั้นส่งมาถึง ต้องนั่งอ่านลายมือของของตัวเอง ที่มันเขียนความในไว้คำหนึ่ง ก็สะกดว่าคิดถึง คิดถึงเขาจริงๆ ป่านนี้ที่ใครเข้านอน ที่จริงเขาคงจะเข้านอน เลยไม่รู้มีคนเดือดร้อน กอดหมอนใจหวั่นไหว เขาจะเหงาบ้างไหม บ้างไหม ได้แต่คิดวุ่นวายไปอย่างนั้น เขาจะเหงาบ้างไหม บ้างไหม เพราะตอนนี้ฉันเหงาแทบจะขาดใจ นึกไม่ออกตอนนี้ว่าเป็นไง ความรู้สึกก่อนเราจะคบกัน แค่รู้ว่ามันไม่เคยเหงา เขาตีกรอบความรักที่หัวใจ แต่มาปล่อยข้างในให้ว่างเปล่า ไม่รู้สิ ต้องโทษเขา เป็นเพราะเขาคนเดียว ป่านนี้ที่ใครเข้านอน ที่จริงเขาคงจะเข้านอน เลยไม่รู้มีคนเดือดร้อน กอดหมอนใจหวั่นไหว เขาจะเหงาบ้างไหม บ้างไหม ได้แต่คิดวุ่นวายไปอย่างนั้น เขาจะเหงาบ้างไหม บ้างไหม เพราะตอนนี้ฉันเหงาแทบจะขาดใจ ป่านนี้ที่ใครเข้านอน ที่จริงเขาคงจะเข้านอน เลยไม่รู้มีคนเดือดร้อน กอดหมอนใจหวั่นไหว เขาจะเหงาบ้างไหม บ้างไหม ได้แต่คิดวุ่นวายไปอย่างนั้น เขาจะเหงาบ้างไหม บ้างไหม เพราะตอนนี้ฉันเหงาแทบจะขาดใจ เพราะตอนนี้ฉันเหงาแทบจะขาดใจ