ก็นึกว่ามีฝนพรำ
ก็เห็นแต่น้ำท่วมตา
ตะวันก็ดูเฉยชา
ท้องฟ้าก็ดูเปลี่ยนไป
ดอกไม้ก็ดูซีดจาง
น้ำค้างก็เหือดแห้งหาย
ได้ยินแต่เสียงหัวใจ
ยังนึกว่าโลกไหวสั่น
ได้แต่นอนดูดาวบนฟ้า
อยากหลับตาแต่ใจมันเห็น
ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เป็น
ได้ยินแต่คำสัญญา
อยากจะลืมแต่ใจมันรู้
อยู่ดีดี ก็คิดขึ้นมา
ท่าทีที่เธอเฉยชา
มันบอกว่าเธอเปลี่ยนไป
ที่จริงไม่มีฝนพรำ
ที่แท้ก็คือน้ำตา
ก็แค่คนลืมสัญญา
ไม่ใช่ว่าฟ้าเปลี่ยนไป
ได้แต่นอนดูดาวบนฟ้า
อยากหลับตาแต่ใจมันเห็น
ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เป็น
ได้ยินแต่คำสัญญา
อยากจะลืมแต่ใจมันรู้
อยู่ดีดี ก็คิดขึ้นมา
ท่าทีที่เธอเฉยชา
มันบอกว่าเธอเปลี่ยนไป
ท่าทีที่เธอเฉยชา
มันบอกว่าเธอเปลี่ยนไป
ก็แค่คนลืมสัญญา
ไม่ใช่ว่าฟ้าเปลี่ยนไป