เนิ่นนานเวลามันเนิ่นนาน ที่เธอมีคำแบบเดิมให้ฉัน ให้มาเพียงคำว่าเพื่อนกัน แต่สิ่งที่ทำมันมากกว่านั้น ไม่เลยมันคงไม่ใช่เลย เพราะใจเธอคงเปลี่ยนไปเหมือนฉัน เธอคงกล้าที่จะไม่ปฏิเสธใช่ไหม เรามีอะไรที่มันลึกซึ้งให้กัน จ้องตาเวลาเธอจ้องมา ก็ดูว่าเธอมีใจให้ฉัน ใกล้กันเวลาเราใกล้กัน อะไรที่ทำให้เธอสั่นไหว ล่องลอยใจมันก็ล่องลอย ทุกทีที่เราไกลกันใช่ไหม ความเป็นเพื่อนคงไม่ใช่ความรู้สึกแบบนี้ แล้วเธอจะเปลี่ยนบางอย่างได้ไหม *เปลี่ยนจากคำว่าเพื่อนเป็นคำว่ารัก มันคงจะไม่ยากอะไรใช่ไหม แค่เธอถามใจของเธอ ลองทำตามที่ใจนั้นสั่ง เปลี่ยนจากเป็นแค่เพื่อนเป็นคนที่รัก ทิ้งคำเดิมๆ นั้นไป อยากให้รู้ว่าตัวฉันยังรออยู่ เฝ้ารอคำพูดของใจว่ารักกัน ยากเย็นมันคงไม่ยากเย็น ถ้าเธอจะเป็นตัวเองซักครั้ง เมื่อใจเราเองก็รู้กัน กับสิ่งที่เธอยังเก็บมันไว้ เข้าใจเธอคงจะเข้าใจ ฉันมีใจให้กับเธอแค่ไหน คำว่าเพื่อนมันยังกั้นให้เราดูห่างเหิน แล้วเธอต้องการจะเปลี่ยนมันไหม