สุริยาจวนลาเหลี่ยมโลก ลมเย็นไผ่เอนไหวโยก ลมโชยโบกพัดพริ้วลิ่วมา จักจั่นเรไร หริ่งร้องก้องพนา จวนสิ้นแสงสุริยา ประหนึ่งว่าดนตรีสวรรค์ ..แสน สุดเสียดายมองไปใจเต้น ยามเมื่อตะวันเย็นๆ เคยว่ายน้ำเล่นเคียงคู่ร่วมกัน ตะวันลับฟ้าเสียงน้ำซัดซ่า ไหลเซาะลำธาร เคยเด็ดดอกบัวสาบาน เห็นทุกวันแล้วเศร้าใจ ..โอ พี่จ๋า พี่ เอย ลืมง่าย จังเลย เปลี่ยนคู่เชยโอ้ใจหนอใจ ลืม สัญญาที่เคยว่าไว้ กอดหมอนนอนเดียวดาย คิดถึงแทบตายน้ำตาไหลริน ..เห็น หมู่นกกาถลาลมล่อง จับคู่จู๋จี๋ประคอง เหมือนพี่กับน้องเคยร่วมอยู่กิน ตะวันลับฟ้า พี่จ๋าน้องเฝ้าถวิล จะคอยจนชั่วชีวิน ตราบชั่วฟ้าดินน้องลืมไม่ลง ..โอ พี่จ๋า พี่ เอย ลืมง่าย จังเลย เปลี่ยนคู่เชยโอ้ใจหนอใจ ลืม สัญญาที่เคยว่าไว้ กอดหมอนนอนเดียวดาย คิดถึงแทบตายน้ำตาไหลริน ..เห็น หมู่นกกาถลาลมล่อง จับคู่จู๋จี๋ประคอง เหมือนพี่กับน้องเคยร่วมอยู่กิน ตะวันลับฟ้า พี่จ๋าน้องเฝ้าถวิล จะคอยจนชั่วชีวิน ตราบชั่วฟ้าดินน้องลืมไม่ลง ...