อาจจริงที่ใครว่าเรา
ไม่ถึงเวลาคบกัน
เค้าว่าฉันมันเด็กเด็ก
ยังไม่โตสักเท่าไร
แค่ตัวคนเดียวยังแย่
จะดูแลเธอได้ไง
ถึงพยายาม มากมายเท่าไร
ก็ต้องยอมรับมัน
แต่แล้วใจดันไม่ฟัง
ห้ามมันเท่าไร เสียงใจยิ่งดัง
ไม่รู้ว่าทำไม
หากยอมปล่อยเธอเดินไป
ก็แล้วเมื่อไร
ที่เราจะได้พบกัน
ฉันทนไม่ไหว หากต้องถึงวัน
ที่เธอลืมฉันไป
อ้อนวอนกับนาฬิกา
ช่วยหมุนเวลา
ให้ช้าลงได้ไหม
ฉันยังไม่พร้อม ที่จะเสียใจ
มันเร็วเกินไปนะ ถ้าเสียเธอ
หากเป็นคนธรรมดา
เป็นใครที่ไม่สำคัญ
เข้ามาแล้วก็ผ่านผ่าน
คงไม่ช้ำ ไม่ปวดใจ
แต่ดันเป็นเธอคนเดียว
ที่ฉันไม่เกี่ยวไม่ไหว
ต้องทำยังไง หือทำยังไง
ให้เตรียมใจได้ทัน
แต่แล้วใจดันไม่ฟัง
ห้ามมันเท่าไร เสียงใจยิ่งดัง
ไม่รู้ว่าทำไม
หากยอมปล่อยเธอเดินไป
ก็แล้วเมื่อไร
ที่เราจะได้พบกัน
ฉันทนไม่ไหว หากต้องถึงวัน
ที่เธอลืมฉันไป
อ้อนวอนกับนาฬิกา
ช่วยหมุนเวลา
ให้ช้าลงได้ไหม
ฉันยังไม่พร้อม ที่จะเสียใจ
มันเร็วเกินไปนะ ถ้าเสียเธอ
แต่แล้วใจดันไม่ฟัง
ห้ามมันเท่าไร เสียงใจยิ่งดัง
ไม่รู้ว่าทำไม
หากยอมปล่อยเธอเดินไป
ก็แล้วเมื่อไร
ที่เราจะได้พบกัน
ฉันทนไม่ไหว หากต้องถึงวัน
ที่เธอลืมฉันไป
อ้อนวอนกับนาฬิกา
ช่วยหมุนเวลา
ให้ช้าลงได้ไหม
(ฉันยังไม่พร้อม ที่จะเสียใจ
มันเร็วเกินไปนะ)
ถ้าเสียเธอ