ที่สุดของความเสียใจ
คือตอนที่เสียเธอไป
มันคงเป็นความทุกข์ใจ
ที่สุดที่ฉันมี
แต่เมื่อเวลาพ้นผ่าน
ความสุขที่ฉันพอมี
มันคือเวลาที่ฉันได้..
คิดถึง...เธอ
ไม่กลัวและไม่หวั่น
เรื่องร้ายร้ายใดใด
ไม่กลัวแม้โรคภัย
กลัวแค่ความจำลบหาย
หากมีปาฏิหารย์
ขอพรได้ครั้งสุดท้าย
ฉันขอแค่เพียงก่อนตาย
ฉันจำเธอได้ก็พอ
ได้กลับมานั่งทบทวน
เรื่องราวเหล่านั้นอีกที
เวลาดีดี ช่วงที่มีเธอ
ข้างกาย
ได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตา
เป็นสุขลึกลึกในใจ
และรู้ทั้งรู้ว่าไม่มีทาง
จะได้เธอ..คืนมา
ไม่กลัวและไม่หวั่น
เรื่องร้ายร้ายใดใด
ไม่กลัวแม้โรคภัย
กลัวแค่ความจำลบหาย
หากมีปาฏิหารย์
ขอพรได้ครั้งสุดท้าย
ฉันขอแค่เพียงก่อนตาย
ฉันจำเธอได้ก็พอ
หากมีปาฏิหารย์
ขอพรได้ครั้งสุดท้าย
ฉันขอแค่เพียงก่อนตาย
ฉันจำเธอได้ก็พอ
ที่สุดของความเสียใจ
คือตอนที่เสียเธอไป
มันคงเป็นความทุกข์ใจ
ที่สุดที่ฉันมี
แต่เมื่อเวลาพ้นผ่าน
ความสุขที่ฉันพอมี
มันคือเวลาที่ฉันได้..
คิดถึง...เธอ
คือเวลาที่ดีที่สุดที่ฉัน.. เคยมี