คนมันล้าซะจนหมดแรงจะพูดจา ใจก็ล้าเพราะใครอีกคนไม่เห็นค่า...........
อ่อนแรงกับรักที่ล้นเอ่อ ที่เธอไม่เคยเคยเห็นค่าของมัน ความรักที่ให้เธอไปทุกวัน
แต่ฉันไม่เคยได้มันคืนกลับมา
คนมันล้าซะจนหมดแรงจะพูดจา ใจก็ล้าเพราะใครอีกคนไม่เห็นค่า
กล่าวคำลาอาจดูจะเป็นอีกวิธีที่ทำง่ายกว่า สุดที่รัก
* ฉันพอแล้วเหนื่อย ไม่คุ้มเลย ทุ่มเทให้เธอไป มากมายเท่าไหร่
หมดหัวใจ แต่มันก็จางหาย
เหนื่อยใจ ที่ทำไปทุกอย่าง บอบบางกับความรักที่ให้ไป แต่เธอก็ไม่เคยจะสนใจ
ดูเหมือนทุ่มเทเท่าไรก็ไม่พอ
ใจมันท้อเพราะเป็นแค่คนที่เฝ้ารอ รอวันไหนที่ใจให้ไปจะได้คืน แต่ก็เป็นแค่ฝันที่ฉันรอทุกคืน
ทุกทีที่ตื่นก็สลาย.
เป็นดังน้ำที่ทำหกลงบนผืนทราย ในไม่ช้าก็เลือนเหือดหาย