รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจกับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนามถูกแหลมคม ทิ่มแทงจนมันแทบจะทนไม่ไหวชีวิตทำไมยากเย็นขนาดนั้นสองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหนแต่หัวใจของคนยังยืนยันจะไม่ถอดใจ
ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไปยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง
วันเวลาไม่เคยจะหยุดเดินอย่างไรเราคงต้องเดินไปกับมันเก็บทุกความผิดพลั้ง เป็นคำเตือนให้เราเข้าใจชีวิตเริ่มตรงที่คำว่าฝ่าฟันขอเพียงใจเราเท่านั้นไม่หวั่นไหวบทชีวิตของเรา เราจะทำให้มีความหมาย
ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไปยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไป ในคืนที่หลงทางนาทีที่ความฝันนั้น พร้อมเป็นเพื่อนตาย เส้นทางนี้ฉันยังมีจุดหมายตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไรจะไปจนถึงแสงสุดท้าย ยังมีแสงสุดท้าย
ความเดียวดายในคืนเหน็บหนาวแหงนมองฟ้ายังนึกถึงวันเก่ามันคงจริงที่ทางยาวไกล กร่อนหัวใจภาวนากับความมืดมิด ขอให้รักยังคุ้มครองเราอยู่เติมพลังให้ใจดวงนี้ ไม่ยอมแพ้
ในค่ำคืนที่ฟ้าท้าทายใจคนอยู่ตรงนี้และฉันยังคงก้าวไปยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไป ในคืนที่หลงทางนาทีที่ความฝันนั้นพร้อมเป็นเพื่อนตายเส้นทางนี้ฉันยังมีจุดหมายตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไรจะไปจนถึงแสงสุดท้าย