ถ้าบังเอิญเจอคนสิบคน สิบคนนั้นก็เป็นเพื่อนเธอ คงมีแต่ฉันเสมอ ที่เธอไม่เคยทักทาย ในบรรดาใคร ๆ เพื่อนเธอที่มี ที่เธอเคยจำชื่อไว้ ฉันก็แน่ใจ คงไม่มีชื่อฉันอยู่ แอบมีใจให้เธออย่างนี้ แอบยินดีเมื่อเธอสุขสม อยู่กับฝันเล็ก ๆ หวังลมๆคนเดียว แค่วูบเดียวจริง ๆ ที่เหมือนว่าเธอ จะหันมามองแลเหลียว อาจเป็นแค่เสี้ยวเดียว แค่นี้ก็ดีใจ ฉันไม่รู้หรอกนะ ก็ไม่รู้หรอกนะ ใยถึงแคร์ เธอมากอย่างนี้ ทั้งที่รู้ว่าเธอ ไม่เห็นฉันมีตัวตน ต่อให้ไม่มีที่ยืน ในหัวใจ และไม่เคยจะอยู่ในสายตา อาจเป็นเหมือนดังลม อยู่ข้าง ๆ ตัวเธอ ที่เธอไม่สนใจ ต่อให้ใจ เธอเองจะรักใคร และไม่เคย ใยดีกันสักหน คนที่เธอไม่แล คนไม่มีตัวตน ก็ยังมีเธอทั้งคน ยืนอยู่ในหัวใจ