เหมือนท้องฟ้าเป็นใจให้ฉัน โปรยหยาดฝนชโลมชีวัน ชุบชีวิตให้มีสีสัน รักที่เหมือนมีเพียงในฝัน คงไม่มีตัวตนอะไร แล้วฝันนั้นที่มัวก็ใส แล้วคืนนี้ก็มีเพียงเรา ใต้หมู่ดาว เธอกอดฉันไว้ หนาวก็พลันอุ่นกาย ไม่อยากให้ผ่านคืนนี้รู้ไหม ขอให้มีเพียงเราได้ไหม ฉันและเธอและภาษาใจ ให้นานเท่านานอย่างนี้ ไม่อยากให้ผ่านคืนนี้รู้ไหม ทุกนานทีที่ใจฉันไหว ฉันและเธอทุกลมหายใจ แต่แล้วทำไมต้องจากฉันไป (...แล้วทำไมต้องจากฉันไป...)เป็นดังต้นไม้ของเธอ เธอคอยดูแลชิดใกล้ จนมีดอกสวยแซมใบ ได้โปรดอย่าปล่อยอย่าทิ้งมันให้ร่วงโรย