ไม่ต้องคิดได้ไหม แล้วไม่ต้องเหนื่อย นอนลงไปทำใจ เราให้สบาย พักสักนิดได้ไหม พักให้หายเหนื่อย สิ่งต่างๆ ที่หนักใจ ทิ้งมันไป ลมจะแรงเท่าไร ไม่นานก็คงสงบ ฝนจะเทเข้ามา ไม่นานต้องจางลงไป ฟ้าจะมัวจะครึ้ม ไม่นานก็คงสว่าง เราต้องเดินต่อไปแม้ทางจะไกล ถึงจะล้ม ถ้าจะล้ม ก็ให้ล้มเถอะ เพื่อที่เธอจะยืนขึ้นมาให้เร็วที่สุด ถึงจะแพ้ ถ้าจะแพ้ ก็ให้แพ้ก่อน ไม่ได้แปลว่าตอนต่อไปนั้นเราจะแพ้ ถึงจะช้า ถึงจะช้า ถึงจะช้าหน่อย ถ้าหากเธอไม่ถอยสักวันก็ลุกขึ้นใหม่ แพ้กี่ครั้ง ล้มกี่ครั้ง ก็ให้ล้มก่อน ขอแค่ตอนสุดท้าย ก้าวไปให้ถึงจุดหมาย เขาให้ฟ้าสวยๆ ไว้ให้ชื่นชม ตัวเราเองก็มองให้เหงาไปเอง ยิ้มเอาไว้ได้ไหม ยิ้มเอาไว้ก่อน มันจะดีไม่ดีไม่เห็นเป็นไร ปลายทางที่มันยังห่างไกล อาจดูห่างไกลซะเหลือเกิน มันคงจะทำเธออ่อนแรงไปใช่ไหม บนทางที่มันดูแสนไกล จะไกลยังไงก็เท่าเดิม เธอยังกังวลทำไม จุดหมายนั้นรอเธออยู่ อาจเหมือนดังไกล ถ้าคิดจะไป สักวันคงได้เจอ